Mijn vorige blog ging over het ontstaan van muziek en vooral wanneer educatie rond muziek begon. Nu, wederom pragmatisch bekeken, zoom ik in op het effect van muziek(therapie) op onze gezondheid. Dit is een persoonlijke visie met een vleugje humor en geenszins bedoeld om zaken wetenschappelijk te bewijzen of te betwisten.

Historie
De basis voor dit effect zou de trilling van muziek zijn. Veel eerder waren de Egyptenaren er bij, de Grieken Aristoteles en Plato gingen er mee verder. Om muziek en wiskunde met elkaar te vergelijken.

Het Papyrus Ebers (of het Ebers Papyrus) is een van de belangrijkste papyrusrollen met medische informatie. Waaronder de informatie dat er in Egypte in de 15e eeuw v. Chr. drie soorten heelmeesters bestonden, te weten: De exorcist of magiër, de priester en de arts, die we tegenkomen in alle soorten beschavingen onder verschillende benamingen. Tevens vinden we over de hele geschiedenis een aantal muzikanten die als therapeuten optraden, zoals de oude Egyptische musicus –priesteres Shebut-n-mut, David the harpspeler uit de Bijbel, de Griekse lierspeler Thimoteus, de Arabische Al Farabi, de Italiaanse 18e –eeuwse zanger Farinelli etc. Bron: Educatie en School

Maar het gaat verder met de trillingen. De vormen van sneeuwvlokken en van bloemen krijgen mogelijk hun vorm omdat ze reageren op sommige geluiden in de natuur. Ook is het mogelijk dat kristallen, planten en mensen op enigerlei wijze muziek zijn die een zichtbare vorm heeft aangenomen. Zie de video over de bevindingen maar eens. Masaru Emoto onder aan deze blog!

Ene Dr. Tomatis heeft ontdekt dat Gregoriaanse gezangen is geconcentreerd op de middelste tot de hogere frequenties van de menselijke stem, gecombineerd met een aandachtig luisteren, het lichaam energie geeft.

Maar ook de Tibetanen konden er wat van volgens hem, terwijl de sjamanen in Zuid-Amerika volgens Michael Harmer al redelijk op dreef waren met trommels en ratels met als doel om een niet normale toestand teweeg te brengen. Zo kan je door innerlijke werelden reizen en psychische oorzaken van het lijden aan te pakken.

Wat ik zo raar vind is dat enerzijds muziek zo wordt gekoppeld aan deze innerlijke werelden, de kosmos, de visioenen en aan de andere kant wordt gerelateerd aan wiskunde en het meer logische werkt. Wat is het nu? Zijn de heren Swaab, Scherder en Honing daar al uit?

Muziek = drugs? En het gevaar van mantra’s
Andere onderzoekers die na wilden gaan of drugs zouden helpen bij therapeutische doeleinden kwamen erachter dat muziek een zelfde effect had. Wel goedkoper! The Beatles waren toen net luiervrij, moesten nog naar Rishikesh in India en we wisten het al. Op het moment dat zij met “Opla di opla da” kwamen waren The Moody Blues er al met symphonische rock, bijvoorbeeld met het nummer “Ohm”. Zelf zing ik dat altijd als ik alleen in het Turkse stoombad zit. Wat een galm.

Ongeveer 25 jaar geleden ontdekte ene Helen Bonny dat muziek gecombineerd met beelden tot krachtige psychische ervaringen leidde. En niet dat dit abnormaal zou zijn, maar zelfs fundamenteel is.

Mantra’s en muziektherapie
Dit klinkt altijd zo onschuldig en het wordt al duizenden jaren toegepast en heeft alles te maken met resonantie. Echter gebruik je een verkeerde frequentie, dan berokkent een mantra veel eerder schade dan genezing. De wijzen vroeger wisten dat een volmaakte luisterhouding je lichaam vereenzelvigt met het geluid.

Het Westen is niet zover en muziektherapie zou de diepere gebieden van het menselijk bewustzijn niet raken. Momenteel worden allerlei technieken ontwikkeld, komt er steeds meer wetenschappelijk onderzoek en de uitdaging is volgens mij om die te verbinden met de kennis van vroeger die men toen nog niet goed kon duiden.

Wat de ouden wisten was dat wanneer men eenmaal de volmaakte luisterhouding bereikt, het lichaam zich naar buiten richt en letterlijk al het geluid dat vanbuiten komt in zich opneemt. Het subject vereenzelvigt zich met zichzelf, kent zichzelf, raakt zichzelf zowel van buiten als vanbinnen.

Muziektherapie, is het een medicijn? Volgens wetenschappers niet. Maar het helpt wel genezen. Zo filmde ik een dame die na een hersenbloeding alles weer kon na revalidatie, behalve spreken. En via muziek en zingen leerde zij dat weer. De pil is in onze beschaving nog heilig, terwijl we allemaal het placebo-effect kennen. Hoe heilig is hij dan echt?

Alle duizenden jaren weten we bepaalde effecten op onze gezondheid en anno 2017 gaat men dieper en dieper, wel via de wetenschappelijke lijn i.p.v. een spirituele.

En nu?
Geweldig om te zien dat steeds meer muziektherapeuten op zoek zijn naar onderbouwd bewijs dat hun therapie helpt. Zien dat het gedrag van iemand verandert. Studeer daar maar eens op los. Ik noem er een paar. Clare McFairlane, promoveert bij Erik Scherder, om aan te tonen dat het stress level bij zware delinquenten afneemt. Michiel de Pater met zijn onderzoek rond autisme

Anna-Eva Prick, die ook al promoveert bij Erik Scherder en Evelien Mescher die vaak lezingen geeft.

Verder mag ik muziektherapeuten en hun resultaten filmen: Elsbeth Siebeles (verstandelijke beperking), Tom Abrahams (depressie) en Sander van Goor (boorvluchtelingen). Wat een voorrecht.

Water onder invloed van geluid! Zen en wetenschap.